Τον Ιούνιο του 2007 εορτάστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα 25 χρόνια δράσης της HELMEPA.
Στη μεγάλη αυτή γιορτή, παρουσία πολλών επισήμων, Ελλήνων και ξένων, έλαβε μέρος και η τάξη μας, προσκεκλημένη από τους υπεύθυνους της HELMEPA JUNIOR και με σκοπό να εκπροσωπήσει τους χιλιάδες μαθητές - μέλη που κατά καιρούς έχουν λάβει μέρος στην οργάνωση.
Τα Μικρά Τερατάκια έζησαν πραγματικά μοναδικές στιγμές και αποθεώθηκαν από όλους τους παρευρισκόμενους όταν φώναξαν από τη σκηνή του Μεγάρου το σύνθημα:
ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
ΠΡΙΝ ΝΑ 'ΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!
Ας αφήσουμε τα ίδια τα παιδιά να μας μιλήσουν για την εμπειρία αυτή:
«Helmepa – μόλυνση θαλάσσιου περιβάλλοντος: 1 – 0»
Η εβδομάδα που πέρασε θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου. Είχα την τιμή να είμαι ένα από τα παιδιά που εκπροσώπησαν τους 40.000 μαθητές στον εορτασμό των 25 χρόνων λειτουργίας της Helmepa στο Μέγαρο Μουσικής.
Ήταν μια λαμπρή γιορτή, τόσο για την διοργάνωση της όσο και για τα μηνύματα που έστειλε σε όλους τους ανθρώπους. Αισθάνομαι πολύ περήφανη που είμαι μέλος της Helmepa Junior και ελπίζω να ξαναβρεθώ σε μελλοντικούς εορτασμούς, όταν θα είμαι πια μεγάλη.
Τα δύο τελευταία χρόνια μέσα από τις δραστηριότητες και με οδηγό τις συμβουλές της δασκάλας μας, αγάπησα το περιβάλλον. Ενημερώνομαι και νοιάζομαι για την προστασία του.
Μακάρι να είχαν όλα τα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν τη Helmepa και το τεράστιο έργο της στην προστασία του περιβάλλοντος.
Σταύρου Έλλη
«Στο Μέγαρο Μουσικής»
Εγώ στο Μέγαρο Μουσικής πέρασα πολύ ωραία. Όταν έφτασα στο μεγάλο κτίριο, είχα άγχος για το πώς θα πάει η εκδήλωση, γιατί θα βγαίναμε κι εμείς στη σκηνή. Μαζί με μας και τα παιδιά της δευτέρας τάξης ενός άλλου σχολείου.
Μπήκαμε μέσα στο κτίριο και ανεβήκαμε τις σκάλες. Μια κυρία μας οδήγησε σε μία αίθουσα και καθίσαμε όλοι στις καρέκλες. Μετά κάποιοι κύριοι μας εξήγησαν τι ακριβώς θα κάνουμε. Εγώ ήμουν ζευγάρι με το Βασίλη. Το σύνθημα που θα λέγαμε ήταν:
Να σώσουμε τις θάλασσες, πριν να ‘ναι πολύ αργά!»
Επιτέλους ένας κύριος μας ειδοποίησε ότι σε λίγο θα βγαίναμε στη σκηνή. Εκείνη την ώρα μέσα στην αίθουσα υπήρχε μια τηλεόραση και παρακολουθούσαμε από κει το πρόγραμμα της σκηνής. Μας έδωσαν και δυο σημαιάκια, ένα ελληνικό και ένα της Helmepa, για να κρατήσουμε στη σκηνή.
Σηκωθήκαμε και μπήκαμε σε ένα διάδρομο. Όταν βγήκαμε στη σκηνή αντίκρισα γύρω μου πολύ κόσμο. Είπαμε το σύνθημα και όλοι μας χειροκρότησαν.
Ακολούθησε δεξίωση και πολύ φαγητό. Έφαγα σουβλάκια κοτόπουλο, παγωτό και τυρί. Μετά δυστυχώς ήρθε η ώρα για να φύγουμε.
Μακάρι να ξαναπάω στο Μέγαρο Μουσικής!
Κώστας Δασκαλόπουλος
«Στο Μέγαρο Μουσικής»
Την Τετάρτη, 6 Ιουνίου 2007, ξεκινήσαμε με την τάξη μου να πάμε στο Μέγαρο Μουσικής. Ο λόγος της επίσκεψής μας ήταν η γιορτή για τα 25 χρόνια της Helmepa και επειδή πέρυσι κερδίσαμε το πρώτο βραβείο ζωγραφικής στο διαγωνισμό της Helmepa Junior. H Helmepa είναι μια οργάνωση που ασχολείται με την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Όταν φτάσαμε, μπήκαμε σε μια αίθουσα που είχε μια μεγάλη οθόνη. Εκεί κάτσαμε αρκετά και μας εξήγησαν τι θα κάνουμε. Μας μοίρασαν σημαιάκια, ένα της Ελλάδας και ένα της Helmepa. Μετά από λίγη ώρα, αφού περιμέναμε να έρθουν οι καλεσμένοι, άρχισε η εκδήλωση. Πρώτα μίλησε ο πρόεδρος της Helmepa, έπειτα διάφοροι επίσημοι και βουλευτές. Ακολούθησαν χοροί, ομιλίες από εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων του εξωτερικού και η απονομή βραβείων. Τέλος ήρθε και η δική μας σειρά να βγούμε στη σκηνή.
Εκτός από μας υπήρχαν και τα «δευτεράκια» ενός σχολείου του Νέου Ηρακλείου. Τα παιδιά αυτά θα έλεγαν την αρχή του συνθήματος και εμείς το τέλος του. Το σύνθημα ήταν:
«Να σώσουμε τη θάλασσες, πριν να ‘ναι πολύ αργά!»
Όταν έφτασε η ώρα, είχαμε όλοι μας αγωνία. Ανεβήκαμε στη σκηνή και είπαμε το σύνθημα. Όλοι μας χειροκρότησαν.
Έπειτα πήγαμε στη δεξίωση. Υπήρχαν πολλά τραπέζια σε μια πολύ μεγάλη αίθουσα που είχαν τυριά και πολλά άλλα. Τριγύρω μας υπήρχαν αξιωματικοί του ναυτικού, οι επίσημοι καλεσμένοι της Helmepa και πολλοί σερβιτόροι που κρατούσαν δίσκους με πορτοκαλάδες, κόκα κόλες και άλλα ποτά.
Αφού φάγαμε, βγήκαμε έξω και περιμέναμε το πούλμαν. Όταν μπήκαμε αφήσαμε τα συναισθήματά μας να γίνουν τραγούδια, μοντέρνα και παλιά. Σαν φτάσαμε στο σχολείο, βρήκαμε τους γονείς μας να μας περιμένουν και φύγαμε για τα σπίτια μας.
Ευχαριστούμε τη δασκάλα μας που μας έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε μια τέτοια εκδήλωση. Ήταν πολύ ωραία και εύχομαι να ξαναπάμε μια τέτοια εκδρομή!
Έφη Κωστούρου
«Πώς τα πέρασα στο Μέγαρο Μουσικής»
Την Τετάρτη, 6 Ιουνίου 2007, η Helmepa έκλεινε τα 25 χρόνια λειτουργίας της, γι’ αυτό το λόγο μας κάλεσε στο Μέγαρο Μουσικής.
Αφού πρώτα συναντηθήκαμε στο σχολείο, αναχωρήσαμε με το πούλμαν στις 17.30 περίπου. Όταν φτάσαμε εκεί, μια κυρία μας περίμενε στην πόρτα και μας οδήγησε στο χώρο που είχαν τοποθετήσει ένα video wall για να παρακολουθήσουμε τις ομιλίες διαφόρων προσώπων που είχαν βοηθήσει κι αυτοί τη Helmepa.
Μετά από μια ώρα μαρτυρικής υπομονής, επιτέλους ανεβήκαμε στη σκηνή φωνάζοντας όλοι μαζί το σύνθημα:
«Να σώσουμε τις θάλασσες πριν να ‘ναι πολύ αργά!»
Αργότερα κατευθυνθήκαμε προς το χώρο της δεξίωσης. Εκεί συναντήσαμε τους ανθρώπους που είχαμε δει στο video wall να μιλούν. Μετά από λίγη ώρα μας ειδοποιήσανε ότι το πούλμαν μας είχε έρθει. Μπήκαμε στο πούλμαν και ξεκινήσαμε για το σχολείο μας. Όταν φτάσαμε, χαιρετηθήκαμε και όλοι κατευθυνθήκαμε για τα σπίτια μας.
Είμαι σίγουρος πως η πρωτόγνωρη εμπειρία που ζήσαμε θα μείνει χαραγμένη στην καρδιά μας.
Λάμπρος Θανασέλος
